Tithi of Mahapurush Srimanta Sankardeva , the father of Assamese society, culture and language 2020

Tithi of Mahapurush Srimanta Sankardeva, the father of Assamese society, culture and Language 🙏

Mahapurush Sankardeva was the father of Assamese society,language and culture. In his long life of 120 years, he contributed to the creation of Assamese society in a spiritual base. The Bhakti movement originates from the Vaishnavism, a part of Sanatana Dharma that is devoted to Vagban Vishnu.
The Bhakti movement Sankardev started was based on the Bhagavaga purana ( The Bhagavad Purana is a collection of Vagban Narayan's leela  and also it gives  insight on different aspects of sadhana ).
Sankardevas teaching was based on Vaishnavism,but regarded bhakti or devotion as primary and vedic sankaras to the secondary position.

At that time, most of the spiritual books or Sastras were not in Assamese. It was available in Sanskrit and only to the brahmanical priests. No general people had access to the Sanskrit sastras. Sankardev translated The Bhgavata Purana into Assamese language. Now, the general Assamese people could understand the Bhagavad- Purana.

At that time around 14th century, in Assam, Shaktism ( Devi Puja) was dominant, since there is shakti pith at Kamakhya temple on Nilachal hill.
Sankadeva was against the extreme ascetism, he taught the Assamese people to live a life with devotion to Vagban Krishna living in the community. Sankardevas teachings were not acceptable for the priests of Ahom kingdom, so he had to move to lower Assam in Barpeta. He established Sattra ( Similar in some aspects of Ashram )  and Namghar ( prayer hall).
Sankardevas disciples grew with time and people from all economic and social condition came to be his disciples. It created a movement in whole Assam, even the Ahom kings started to patronise the Mahapurushia dharma.
Sankardeva is the father of Assamese society, culture and dharma. He united the people from different castes, small community into a larger Assamese community.
Sankardeva wrote many  Bargeets ( which are devotional songs about Krishna ) ,but in a fire a lot of them was destroyed. Then Sankardeva's most devout disciple Madhavdeva to wrote Bargeets. Madhavdeva then wrote many beautiful bargeets about Sri Krishna's childhood.  Sankardeva wrote the spiritual dramas called "Ankia Nat" , he wrote them in a different language called Brajabali ( a mix of Assamese and Maithali ).

Sankardeva was a great saint of India, he truly had divine personality. From the early age to his death, he was elevating the Assamese society towards divinity and Vagban Krishna's way.

Sankardeva nominated Madhadeva to carry out the teaching of the dharma,  after his death in 1568 A.D. at the age 120 in Kochbehar. Madhadeva was also a great saint who took Assamese society towards the spiritual upliftment. Madhavdeva's contribution towards development and uniting the Assamese society is equal to Sankardevas. Assam is always been known as Sankar- Madhava's place.Madhavdeva contribution to Assamese culture, society and literature is immense and Madhavdeva's name will always stay next to Sankardeva. Madhavdeva's  "Adikanda" is a short version of Valmiki's Adikanda Ramayana.His " Janma- rahasya " is a theological book on creation  of life and earth.  He wrote this book on the request of great Chilarai's wife Bhubaneswai. He also wrote " Bhakti Ratnabali" which is about vagban Vishnu and why Bhakti or devotion is the greatest way to Vagban. Madhavdeva's greatest work is " Namaghosha" -which is one of the greatest book in Assamese language and available in most households of Assamese people. Namghosha is a gift of Madhadeva to Assmaese literature, that is a spiritual masterpiece where teaching of Sankardeva, Madhadeva's own spiritual enlightenment, and Krishna devotion is all summed up beautifully.
Madhadeva also wrote 191 Bargeet, which is one of the greatest contribution to the Assamese literature and culture. These bargeets still sung and they are one of the most beautiful devotional songs in the world.

Contribution of Sankardeva and Madhadeva goes hand in hand in the development of Assamese society, language and culture. No one can separate this great Guru -Disciple  from the history of Assamese society for they have shown us the way towards bhakti or devotion towards Vagban, the supreme consciousness, that is Krishna consciousness.

On Sankardeva's tithi ( death anniversary), I pray to the Guru, the father of Assamese society,for guidance and blessings. 🙏🙏

20 August
Thursday
2020

Gayatri mantra meaning in Assamese

গায়ত্ৰী মন্ত্ৰ

ॐ भूर्भुवः स्वः ।

तत्स॑वितुर्वरे॑ण्यं ।

भर्गो॑ देवस्य॑ धीमहि। ।

धियो यो नः॑ प्रचोदया॑त्॥ ।

 

ওঁ ভূর্ভুবঃ স্বঃ

তৎ সবিতুর্বৰেণ্যং

ভর্গো দেবস্য ধীমহি

ধিয়ো য়ো নঃ প্রচোদয়াৎ।।

গায়ত্ৰী মন্ত্ৰৰ শব্দৰ অৰ্থ -

ওঁ - ব্ৰহ্ম

ভূ -  প্ৰাণস্বৰূপ

র্ভুবঃ - দুখঃ নাশক

স্বঃ -  সুখ স্বৰূপ

তৎ  - সেই

সবিতু - তেজস্বী

র্বৰেণ্যং - শ্ৰেষ্ঠ

ভর্গো - পাপনাশক

 দেবস্য - দিব্যক

 ধীমহি - ধাৰণ কৰি/ ধ্যান কৰি

ধিয়ো - বুদ্ধিক

য়ো -যিয়ে

নঃ - আমাৰ

প্রচোদয়াৎ -প্ৰেৰণ কৰে 

গায়ত্ৰী মন্ত্ৰৰ ভাৱাৰ্থ -

 হে ব্ৰহ্ম, যাৰ পৰা আমাৰ প্ৰাণৰ সৃষ্টি, যিয়ে আমাৰ দুখ নাশ কৰে, সুখৰ স্বৰূপ , সেই শ্ৰেষ্ঠ তেজস্বী পাপনাশ কৰা দিব্যত ধ্যান কৰো, যিয়ে আমাৰ বুদ্ধিক শ্ৰেষ্ঠ দিশলৈ লৈ যায় !

Quote for all Men and Boys

🕉️ नमो भगवते वासुदेवाय 🙏

Vidya dadati binayam (विद्यां ददाति विनयं) meaning in Assamese language

পশ্চিমীয়া আদৰ্শৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত চলি অহা ভাৰতীয় শিক্ষা ব্যৱস্থাত বিদ্যা গ্ৰহণৰ নিচিনা পবিত্ৰ প্ৰক্ৰিয়াক এক প্ৰতিযোগিতা আৰু অহংকাৰৰ পুষ্টি সাধনালৈ পৰিবৰ্তন কৰি তোলা হৈছে। শৈশৱকালত শংকৰদেৱ শিশু নিকেতনত পঢ়োঁতে এটা সুন্দৰ মন্ত্ৰ পাইছিলোঁ -

विद्यां ददाति विनयं,

विनयाद् याति पात्रताम्।

पात्रत्वात् धनमाप्नोति,

धनात् धर्मं ततः सुखम्

তেতিয়া এই মন্ত্ৰটোৰ গুৰুত্ব সীমানখিনি উপলব্ধি কৰিব পৰা নাছিলোঁ । যদিওবা আমাক মন্ত্ৰ শিকোৱা হৈছিল, গোটেই শিক্ষা ব্যৱস্থা হৈছে বিদ্যাৰ গ্ৰহণ কেৱল নম্বৰৰ প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে আৰু ধন প্ৰাপ্তিৰ উদ্দেশ্য হকে । কিন্তু বিদ্যালয়ৰ সৰ্বাধিক নম্বৰ পোৱা সকল জানো বিনয়ী আছিল ! প্ৰতিযোগিতাৰ পৰিৱেশ যেতিয়া মাত্ৰাধিক হৈ যায় বিদ্যালয় বোৰত তাত বিদ্যাৰ উদ্দেশ্যও সংকীৰ্ণ হৈ পৰে । শিক্ষা সামগ্ৰিক নহ'লে, কেৱল নম্বৰৰ পিছত দৌৰা হ'লে, সেই শিক্ষাই কেনেকৈ মানৱীয় প্ৰমূল্যবোধ বিকাশ কৰিব !

মন্ত্ৰটোৰ কথাখিনি হয়তো এতিয়া অলপ ভালকৈ অনুভৱ কৰিব পাৰিছোঁ । বিদ্যা গ্ৰহণৰ ফলত মানুহ এজনে বিনয়ী হ'বলৈ চেষ্টা কৰিব নালাগে ,নিজে নিজে হৈ যায় । বহুতে বিনয়ী হোৱাৰ অভিনয় কৰে, কিন্তু মনত বিদ্যাৰ অহংকাৰ পুহি ৰাখে । কিন্তু কথাটো হ'ল বিনয়ী হ'ম বুলি কোনেও হ'বও নোৱাৰে ।

যেতিয়া লৈকে বিদ্যা তথা জ্ঞানৰ স্পর্শ বা বিৰাট ব্ৰহ্মাণ্ডৰ আগত যেতিয়া নিজৰ ক্ষুদ্ৰতা আৰু একাত্মতাৰ কিছু বোধ নহয়, কেনেকৈ এজনে বিনয়ী হ'ব পাৰিব, ইয়াত দোষ কাৰো নহয়। তেনেকুৱা উপযুক্ত পৰিবেশ আৰু পৰিস্থিতি সৃষ্টি নোহোৱা লৈকে মানুহ বিনয়ী হ'ব নোৱাৰে । যেতিয়া মানুহ এজন জীৱনৰ এনেকুৱা সন্ধিক্ষণ পাই যায় য'ত জীৱন চলাই নিয়া তথা সমগ্ৰ ব্ৰহ্মাণ্ডৰ চলাই থকা পৰম চেতনা আৰু আদিশক্তিৰ বোধ আহে, তেতিয়া নিজে নিজে মূৰ দোৱা খাই যায় আৰু মানুহ এজনে বিনয়ী হোৱাৰ অনুভূতি উপলব্ধি কৰিব পাৰে ।

বিনয়ী হোৱাৰ ফলতহে মানুহ এজনে পাত্ৰতা অর্জন কৰিব পাৰে, কিয়নো বিনয়ী হ'লেহে মানুহ এজনে নতুন বিদ্যা অর্জনৰ বাবে সাজু হ'ব পাৰিব । এনেকৈ নতুন বিদ্যা গ্ৰহণৰ ফলত এজনৰ কাৰ্যদক্ষতা নিশ্চিতভাৱে বাঢ়ে । বিদ্যা অর্জনৰ ফলতে মানুহে ধন প্ৰাপ্তিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় কাৰ্যকুশলতা আহৰণ কৰিব পাৰে ।

ধন প্ৰাপ্তিৰ পিছত মানুহ এজনে ধৰ্মৰ দিশত আগবাঢ়িবলৈ সুবিধা লাভ কৰে । ধনৰ প্ৰাপ্তিৰ পিছত তেওঁ আনক সহায় কৰিব পাৰে তথা ভাল কামত সেই ধন প্ৰয়োগ কৰিব পাৰে । ধন প্ৰাপ্তি অবিহনেও ধৰ্মৰ কৰ্ম কৰাটো সম্ভৱ, কিন্তু সেইটো এটা অন্য পন্থা ।

ধৰ্মৰ পিছতহে মানুহ এজনে সুখ বা শান্তি লাভ কৰে । ধৰ্মৰ অৰ্থ এই ক্ষেত্ৰত ইংৰাজী শব্দ religion ৰ কথা কোৱা হোৱা নাই । এই ধৰ্মৰ অৰ্থ হৈছে জীৱন তথা প্ৰকৃতিৰ সৈতে একাত্ম হোৱা । এই ধৰ্মৰ অৰ্থ নিজৰ আত্মাৰ প্ৰকৃতি অনুভৱ কৰা ।

If you want to find the secrets of the universe, think in terms of energy, frequency and vibration

টমাছ আলভা এডিচনৰ সমসাময়িক মহান বিজ্ঞানী নিকোলা টেছলাই কৈছিল যে ব্ৰহ্মাণ্ডৰ ৰহস্যৰ বিষয়ে জানিবলৈ হ'লে শক্তি, ফ্ৰীকুৱেন্সি আৰু কম্পনাংকৰ আধাৰত চিন্তা কৰিব লাগে ।

ধৰ্মৰ অৰ্থ নিজৰ অন্তৰ্নিহিত শক্তি বা আত্মাৰ অনুভৱ লাভ কৰা ।উপনিষদৰ মূল কথাটোৱে হৈছে নিজৰ লগতে ব্ৰহ্মাণ্ডৰ লগত একাত্ম অনুভৱ কৰা, যেতিয়া সেই জ্ঞানৰ অনুভূতি হয়, তেতিয়াই মানুহ এজনে জন্ম মৃত্যুৰ চক্ৰৰ পৰা মুক্তি লাভ কৰে । ধৰ্মৰ এটা ইংৰাজী অৰ্থ হৈছে nature ( প্ৰকৃতি) । আমাৰ সকলোৰে যি অন্তৰ্নিহিত শক্তিৰ প্ৰকৃতি আছে তাৰ সৈতে আমাৰ পৰিচয় হোৱা ধৰ্মৰ উদ্দেশ্য । প্ৰকৃত ধৰ্মৰ অৰ্থত সমস্ত ব্ৰহ্মাণ্ড সোমাই পৰে, ইয়াত কোনো ভেদ নাহে, কোনো বিভাজন নাহে, নাহে কোনো হিংসা, কোনো নিন্দা নাহে । তেতিয়া সকলো জীৱকুল নিজৰ আপোন হৈ পৰে, গছ-বন, জীৱ-জন্তু সকলোতে সেই একে শক্তি ( আত্মা) প্ৰবাহিত হৈ আছে যি মোৰ দেহটো চলাই ৰাখিছে ।

প্ৰকৃত ধৰ্মৰ অৰ্থত সমস্ত জীৱকুলৰ তথা ব্ৰহ্মাণ্ড চলাই ৰখা শক্তিৰ উৎস এক । Quantum mechanics ৰ এটা মূল সিদ্ধান্তয়ো একেটা কথাই কৈছে Separation is an illusion - সকলো পাৰ্থক্য কেৱল এক বিভ্রম মাথো । কিন্তু ধৰ্মৰ এই প্ৰকৃত অৰ্থটো বেছিভাগেই উপলব্ধি কৰিব নোৱাৰে । Religion আৰু পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ পুৰণি তথা সুন্দৰ ভাষা সংস্কৃত শব্দ ধৰ্মৰ অৰ্থ বেলেগ, যদিওবা বছৰ বছৰ ধৰি একে অর্থ দুয়োটা শব্দ ব্যৱহাৰ কৰি অহা হৈছে । সনাতন ধৰ্মত মানুহ এজন জীৱন আৰু ব্ৰহ্মাণ্ডৰ যি বৈজ্ঞানিক তথা আধ্যাত্মিক ব্যাখ্যা লাভ কৰে, তেওঁৰ অন্তৰাত্মাই পৰম তৃপ্তি লাভ কৰে , সেয়ে হৈছে সনাতন ধৰ্ম, যাৰ ফলত মানুহ এজনে জীৱন চক্ৰত থাকিও সুখ শান্তি লাভ কৰিব পাৰে ।। মন্ত্ৰটোৰ অৰ্থটো মোৰ সীমিত জ্ঞানৰ দ্বাৰা বুজি পোৱা খিনি আপোনালোকক আগত প্ৰকাশ কৰিলোঁ । সকলোৰে যাতে মংগলময়ী মন্ত্ৰটোৰ পৰা কল্যাণ হয় তাৰেই কামনা কৰিলোঁ ।।

॥ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः

🙏

৮/০৮/২০২০

 Jitu Das

Madhav Kandali Ramayana - ৰামায়ণখন সংস্কৃতৰ পৰা প্ৰথম তামিল আৰু পিছত দ্বিতীয়তে অসমীয়া ভাষাতে অনুবাদ হৈছিল

মাধৱ কন্দলিয়ে ১৪ শ শতিকাত ৰামায়ণ খন অসমীয়াত অনুবাদ কৰিছিল। ৰামায়ণখন সংস্কৃতৰ পৰা প্ৰথম তামিল আৰু পিছত দ্বিতীয়তে অসমীয়া ভাষাতে অনুবাদ হৈছিল । অসমীয়া জাতিৰ পিতৃপুৰুষ মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ এটা অংশ । আহোমসকলে অসমত ৬০০ বছৰ কাল ৰাজত্ব কৰিছিল, তেওঁলোকে হিন্দু ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰিছিল আৰু পৃষ্ঠপোষকতা কৰিছিল । লাচিত বৰফুকনে অসমক মোগলৰ পৰা ৰক্ষা কৰিছিল । অসমৰ কোচ ৰজা নৰনাৰায়ণ আৰু চিলাৰায়ে শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱক সনাতন ধৰ্মৰ এটা অংশ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰচাৰত সম্পূৰ্ণ সহযোগ কৰিছিল ।

কিন্তু দুখৰ বিষয়যে অসমত কিছুমান অসমীয়াই নিজৰ অস্তিত্ব পাহৰি গৈছে । ইতিহাস পঢ়িলে হয়তো বুজি পালেহেঁতেন নিজৰ অস্তিত্বৰ উৎপত্তি হৈছে সনাতন ধৰ্মৰ পৰা । হয়তো ভৱিষ্যতলৈ তেওঁলোকে নিজৰ অস্তিত্ব বিচাৰি পাব ,তাৰেই কামনা কৰিলো ।।

জয় শ্ৰী ৰাম 🙏